.
جالبه که اینجا هنوز کار میکنه.
شاید الان تازه بشه درست و سر فرصت اینجا نوشت، بدون دغدغه لایک و استرس سریع جک ساختن برای موضوع روز (basically FOMO)
تنها دلیل ول کردن (گرچه آروم آروم) این وبلاگ این بود که شروع کردم به بزرگ شدن. اولین نتیجهی این بزرگ شدنه این بود که به جای بالای منبر رفتن و ملت رو نصیحت کردن، به جای امید و آرزو پروراندن درباره آیندهی ایران، اولویتم این شد که واسه خودم زندگی کنم، تو کارم رشد کنم، و پول در بیارم. دقیقا با همین ترتیب.
همیشه از شبکههای اجتماعی فراری بودم، افشاگری گندکاریهاشون تو 2016 و 2021 هم مزید برعلت شد. لاجرم تو این دنیای دیوانه که هرکی یه بلندگو دستش گرفته و محتویات مغزشو جار میزنه، این وبلاگ میتونه مفر مغز من بشه فقط برای اینکه یه جایی بنویسم که دو با دو چهار میشه، که زمین گرده، که دنیا حول محور هیچکس نمیگرده.
کی میدونه، شایدم یه نفر رسید اینجا و اینها رو خوند.
.